Historia tureckiej ceramiki

Początki sztuki tureckiej ceramiki to czasu Anatolijskich Seldżuków jednak największy jej rozkwit to czasy Imperium Osmańskiego . Szyllukowie którzy używali jej jako element dekoracyjny oraz wykończeniowy . Ceramiczne ręcznie malowane płytki zdobiły meczety, pałace , miejsca pochówków, tradycyjne źródła z woda. Jako najważniejszą innowację anatolijskiej sztuki seldżuckiej były ołtarze mozaikowe. Ołtarze ozdobione turkusowymi granatowymi kafelkami oraz geometrycznymi i roślinnymi wzorami, a także pismem Ołtarze wyłożone kafelkami były używane w prawie wszystkich seldżuckich domach modlitwy. Przykłady obejmują meczet Konya Alâeddin, Wielki Meczet Akşehir, . Po rozpadzie anatolijskiego państwa seldżuckiego i początkach Imperium Osmańskiego rozpoczęła się nowa era dla sztuki ceramicznej. Powstały nowe techniki wykonywania ceramicznych kafelków , zmieniły się również techniki malowania , barwy. Sułtańskie pałace zdobiły ceramiczne wazony , misy , talerze.. Częstym motywem malowanym na naczyniach były kwiaty np. tradycyjne tureckie tulipany czy goździki